Jak uzyskać certyfikat CE na drewno konstrukcyjne? Oznakowanie CE (fr. Conformité Européenne), które można uzyskać między innymi na drewno na dom, jest nośnikiem cennych informacji. Oznacza, że wyrób spełnia normy bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i środowiska ustalone przez Unię Europejską. W związku z tym każdy producent, który posiada drewno na domy szkieletowe https://domyhbe.pl/ z certyfikatem CE potwierdza, że spełnia ono dyrektywy unijne w tym zakresie.
Co więcej, prawo budowlane nakłada na sprzedawców i producentów drewna na konstrukcje szkieletowe obowiązek oznakowania CE. Obowiązek odnosi się do całości konstrukcji nośnych, w tym: drewna na duże inwestycje, więźby dachowej w budownictwie jednorodzinnym, jak i drewnianych konstrukcji wiat garażowych, pawilonów oraz architektury ogrodowej.
Jaka jest procedura uzyskania znaku CE?
Każdy producent, który chce sprzedawać drewno konstrukcyjne, powinien oznaczyć je certyfikatem CE. Jak jednak uzyskać taki certyfikat? Po pierwsze należy wdrożyć system tzw. Zakładowej Kontroli Produkcji (ZKP). Ustawa z 16 kwietnia 2004 roku o wyrobach budowlanych jasno wskazuje, że ZKP jest obowiązkowym etapem w procesie weryfikacji zgodności dla komponentów budowlanych, które stosowane są na terenie UE. Jakie informacje powinny znaleźć się w raporcie ZKP dotyczącym drewna konstrukcyjnego klejonego https://konsbud.com/ i innych rodzajów drewna konstrukcyjnego? Najważniejsze jest prawidłowe opisanie poszczególnych etapów produkcji drewna. Należy w raporcie umieścić zarówno dane o zamówieniu, jak i zakupie drewna, jego obróbce oraz klasie wytrzymałości. Końcowym etapem jest dopiero znakowanie.
Aby przeprowadzić poprawna procedurę uzyskania certyfikatu dla drewna konstrukcyjnego, konieczne jest wykonanie określonych analiz. Odpowiadają one za potwierdzenie jakości drewna do budowy domu szkieletowego. W kolejnych etapach analizowana jest zgodność z obowiązującymi przepisami prawa. Wykonuje się tutaj procedury nazywane modułami. Ich kolejność ustalana jest indywidualnie przez producenta na podstawie dyrektyw unijnych. Ważnym kryterium obowiązującym podczas starania się o certyfikację jest określenie zdolności sortowania wytrzymałościowego drewna. Do tego celu potrzebne są urządzenia lub tzw. metoda wizualna, czyli ocena jakości wykonana przez wykwalifikowanego brakarza. W procesie sortowania pojedyncze egzemplarze tarcicy są przydzielane do jednej z trzech, kolejnych klas jakości: wyborowej (KW), średniej (KS) oraz niższej (KG). Proces sortowania musi być dokładnie i rzetelnie opisany. Co więcej, dokumentacja wymaga archiwizacji przez 10 lat. Producent ma również obowiązek przedstawić dokumenty na polecenie wydane przez organy nadzoru rynku. Cała procedura jest kosztowna, a płaci za nią producent. To z kolei przekłada się na cenę drewna konstrukcyjnego.
Zgromadzenie wszystkich wymienionych dokumentów pozwala dopiero złożyć wniosek o certyfikat CE. Oznakowanie musi dokładnie odpowiadać na wymagania UE. Po pierwsze musi być czytelne i widoczne. Po drugie szata graficzna musi być zgodna z obowiązującym wzorem. Spełnienie tych warunków pozwala na legalne znakowanie. Procedura jest dość wymagająca i kosztowna, ale jest konieczna.
Certyfikat CE a sytuacja w Polsce
Dane statystyczne wskazują, że niewielki odsetek tartaków w Polsce stara się o certyfikat CE. Jaki jest powód takiego działania? Wiele wskazuje, że odpowiedzialność spoczywa na małej wiedzy w zakresie prawa. Wykazują ją zarówno osoby, które sprzedają, jak i inwestują w takie drewno. Kolejną przyczyną mogą być słabe kontrole podmiotów odpowiedzialnych za weryfikację funkcjonowania rynku. Korzystają na tym przede wszystkim właściciele tartaków, którzy mają w swojej ofercie drewno konstrukcyjne, cena wyrobów jest wtedy niższa. Ponadto sprzedają oni drewno niekonstrukcyjne do prac konstrukcyjnych ponownie oszczędzając duże pieniądze. Jeśli chodzi o drewno konstrukcyjne cennik jest znacznie wyższy niż standardowego drewna. Problemem jest także nielegalna sprzedaż wyrobów z drewna, a także fałszowanie certyfikatów. Nieuczciwi sprzedawcy są bardzo pomysłowi, ale dużo ryzykują. Wykrycie takich nieprawidłowości wiąże się z poważnymi konsekwencjami, również finansowymi.
Jakie są alternatywy dla certyfikatu CE?
Prawo budowlane przewiduje nawet 100 tysięcy złotych kary za brak znaku CE na drewnie konstrukcyjnym. Kto może ponieść karę? Przede wszystkim sprzedawca. Po drugie osoba, która odpowiada za fałszywe znakowanie wyrobów. Ten proceder jest przecież oszustwem. Kara przewidziana jest również dla osób, które utrudniają wykonanie kontroli. Przewidziana jest dla nich kara grzywny, aresztu albo czasowego ograniczenia wolności. Warto podkreślić, że producent ponosi całkowitą odpowiedzialność za jakość towaru, który posiada certyfikat CE. W związku z tym jeśli w wypadku zawalenia konstrukcji okaże się, że wykonawca używał sfałszowanego drewna, zarzuty otrzymuje sprzedawca. Z kolei certyfikat CE jasno określa w jaki sposób należy użytkować drewno, jaka jest jego dopuszczalna wytrzymałość. To pozwala uniknąć groźnych wypadków budowlanych.
