HVLA - manipulacje krótkodźwigniowe

HVLA – manipulacje krótkodźwigniowe

HVLA – manipulacje krótkodźwigniowe. Zabieg manipulacji krótkodźwigniowych (HVLA High Velocity Low Amplitude) jest często stosowany w osteopatii, chiropraktyce, fizjoterapii i terapii manualnej. Technologia ta znajduje szerokie zastosowanie w korekcji funkcji i zakresu ruchu stawów, a efekt terapeutyczny ma pozytywny wpływ na układ nerwowy, krwionośny, limfatyczny i mięśniowo-szkieletowy. Zabieg w grupie terapii manualnej polega na tym, że terapeuta przykłada niewielką siłę wysiłkową, ale ze znaczną szybkością w określonym kierunku, aby przezwyciężyć powstałe wcześniej zaburzenie ruchu w danym stawie. Wykonywanie tej techniki powoduje charakterystyczny dźwięk „kliknięcia” oraz zmiany w stawach i tkankach związanych z nerwami.

W przypadku technologii HVLA operacje w obrębie kręgosłupa wykonywane są tylko na stawach międzywyrostkowych (nasze kręgi łączy torebka stawowa i stawy międzywyrostkowe). Niektóre techniki manipulacji kręgosłupem w swoich podstawach teoretycznych wpływają również na stawy międzykręgowe.

Wykonywanie technik HVLA jest zwykle podobne do rytuałów. Nie chodzi o efektowny zabieg, ale o jego bezpieczeństwo. Przed założeniem odpowiedniej bariery w stawach należy zwrócić uwagę na ciało pacjenta (w tym celu mogą nam pomóc kliny, poduszki lub czasem sam stół), nas samych i ustawienie stołu. Koncentrując ruch na danym stawie (izolując – tak, aby ruch występował tylko w leczonym stawie) konstruowana jest bariera dla techniki manipulacji. Najpierw zostanie przetestowany rodzaj ruchu, którym będziemy manipulować, a następnie kolejny element, który najskuteczniej wywoła napięcie w stawie.

Bezpieczeństwo podczas rehabilitacji techniką HVLA

Technika HVLA w https://kursy-fizjoterapia.info.pl/ jest bardzo skuteczna i najbezpieczniejsza do wspólnego działania. Co więc sprawia, że jest skuteczna i nieinwazyjna? Otóż sekret tkwi w niezwykle precyzyjnej koncentracji siły/naprężeń w stawach, które tego wymagają, przy wykorzystaniu wielu niezwykle subtelnych składowych-ruchów, które wpływają na zakres amplitudy głównej dźwigni (obrót/zgięcie/zgięcie boczne/przesunięcie/trakcja/ kompresja).

Przy stosowaniu techniki HVLA bardzo ważną rolę odgrywa również prawidłowa praca organizmu terapeuty wykonującego zabieg. Celem prawidłowego palpacji sensorycznej (informacje z receptorów w opuszkach palców) i proprioceptywnej związanej z odczuwaniem całego ciała terapeuty. Ergonomia pracy jest jednym z czynników decydujących o efekcie terapeutycznym i skuteczności oraz bezpieczeństwie. Należy pamiętać, że sprytne tworzenie barier organizacyjnych nie wymaga od eksperta dużej siły. Doświadczony terapeuta potrafi zbudować tę barierę poprzez wielokierunkową kompresję, którą stosuje się całym ciałem (nie tylko ramionami) na wybrane partie. Zespół napięcia (za pomocą pozycjonowania trójprzestrzennego) stopniowo zmniejsza ruchomość stawu, co skutkuje pewnym napięciem, które jest przezwyciężane w końcowej fazie.

Ostateczny impuls jest wytwarzany przez lekki, szybki ruch. W praktyce prawidłowo skonstruowana dyskineza stawowa nie wymaga siły, ale nawet głęboki oddech pacjenta może być impulsem do manipulacji samym stawem.

Wdrożenie techniki HVLA

Terapia manualna z wykorzystaniem technik manipulacyjnych jest powszechnym leczeniem bolesnych chorób i dysfunkcji z różnych przyczyn. Technikę HVLA stosują osteopaci, kręgarze, fizjoterapeuci i terapeuci manualni ze względu na jej małą inwazyjność, wysoką skuteczność i skuteczność. W przeciwieństwie do tzw. długiej obsługi rękojeści jest niezwykle bezpieczna dla pacjenta.

Zaobserwowano wiele zmian fizjologicznych w samym stawie, jego układzie przestrzennym i otaczających tkankach, ale mechanizm ich pozyskiwania nie jest jeszcze w pełni znany. Sprawne posługiwanie się umiejętnościami operacyjnymi ma wiele zalet, ponieważ na gruncie teoretycznym dochodzi do uwolnienia zablokowanych fałdów maziowych lub łąkotki między powierzchniami stawowymi, a siła wewnętrzna generowana przez zrost tkanki łącznej zostaje zerwana, co prowadzi do zmiany stawu powierzchnia. Układ przestrzenny i zakres ruchu segmentu ruchu.

Ponadto w trakcie wykonywania techniki HVLA sarkomer/twardówka ulegnie zmianom odruchowym, w których napięcie mięśniowe i ich reaktywność w operowanym segmencie i sąsiednich segmentach ulega zmniejszeniu (w zależności od ciągłego czasu trwania danego segmentu). promocja – dotyczy to manipulacji stawów kręgosłupa) jest związana z neurologią manipulowanego stawu i zmniejsza pobudliwość nocyceptywną. Oczywiście są to tylko przykłady korzyści płynących z leczenia manualnego przy użyciu technik manipulacji HVLA o krótkim zasięgu.

Terapeuta https://kursy-fizjoterapia.eu/ wykonujący manipulacje stawami powinien wiedzieć, kiedy i jak to robić oraz w jakich okolicznościach zrezygnować z tej metody. Niewłaściwe decyzje o zastosowaniu terapii manualnej, zwłaszcza stosowanie technik manualnych oraz procedury niepoprawne technicznie, mogą powodować silny ból i mogą skutkować uszkodzeniem torebki stawowej lub więzadeł stabilizujących dany staw i zwiększających reaktywność mięśni. Kolejną ważną kwestią jest zapewnienie pacjentom odpowiedniej informacji o wykonywanych zabiegach i ich pełnej współpracy.