Co to jest korozja i jakie są sposoby ochrony przed korozją? Każdy wie, jak wygląda korozja. Jest to naturalny proces, który można obserwować na karoserii samochodowej lub innych przedmiotach wykonanych z metali. Jednakże, dlaczego tak się dzieje. Co sprawia, że blachy i inne metale rdzewieją. Zapraszamy po garść informacji na ten temat w tym artykule.

Co to w ogóle jest korozja?

Korozja to inaczej proces przyczyniający się do niszczenia metali, a także innych stopów pod wpływem aktywności czynników środowiskowych. Wyróżnia się korozję chemiczną i elektrochemiczną, a ponadto mikrobiologiczną oraz fizyczną. W pierwszym przypadku uszkodzenie powierzchni przedmiotu następuje na skutek bezpośredniej reakcji metalu gazem, czyli tlenem zawartym w powietrzu, ale bez uczestnictwa w tym wody. Natomiast do wytworzenia korozji elektrochemicznej potrzebna jest już woda. Dlatego najbardziej zagraża ona przedmiotom, które znajdują się na zewnątrz, czyli elementom posesji.

Z kolei korozja mikrobiologiczna zachodzi pod wpływem działania mikroorganizmów, gównie bakterii i grzybów, a także produktów przemiany materii. Ostatnia z wymienionych, czyli korozja fizyczna zachodzi w wyniku procesów ługowania, abrazji oraz erozji betonu. Tutaj zmiany pojawiają się niezwykle szybko.

Jakie czynniki mają niekorzystny wpływ na metale?

Metal jest narażony na wiele czynników, które mogą wywołać proces korozji. Jednym z nich jest woda. Pamiętaj o tym, że metal pozostawiony w wodzie rdzewieje niezwykle szybko. Doskonałym przykładem na potwierdzenie tego faktu są wraki statków. Co więcej, zmienność temperatury w połączeniu z wilgotnością to także pierwszy krok do tego, że na powierzchni konkretnego przedmiotu zobaczy się brzydką, rudą powłokę. Kolejnym negatywnym czynnikiem jest sól. Wynika to z tego, że ma ona właściwości żrące.

Jakie są sposoby zabezpieczenia przed korozją?

Przy ochronie przed korozją stosuje się tak zwaną metodę elektrochemiczną. Polega ona na zmianie potencjału elektordowego na granicy metal środowisko. W rezultacie przyczynia się to do zahamowania lub też ograniczenia sprawności rozpuszczania metalu. Uwzględniając kierunek przesuwania potencjału, metody ochrony elektrochemicznej różnicuje się na katodowe oraz anodowe. W pierwszym przypadku przedmiot chroniony z metalu pełni funkcję tak zwanej katody. Potencjał elektrodowy tego tworzywa przemieszcza się w stronę wartości ujemnych. Jest to niezbędne do otrzymania wyniku niższego od potencjału korozji w konkretnym środowisku.

Taką ochronę można wykonywać na dwa sposoby, a mianowicie protektorową lub elektrolityczną. Przy protektorowej ochronie stali zadanie protektorów mogą pełnić magnez, cynk, aluminium oraz inne stopy. Natomiast w przypadku miedzi takie zabezpieczenie gwarantuje stal niestopowa. Z kolei w ochronie anodowej zabezpieczany przedmiot jest anodą. Potencjał ustala się tutaj tak, aby dojść do poziomu pasywacji obiektu. W tym przypadku ochronę również można realizować jako galwaniczną albo elektrolityczną.

Pamiętaj o tym, że odkryty metal jest bardziej wrażliwy na aktywność czynników zewnętrznych. Dlatego jedną z metod jest pokrywanie powierzchni innymi tworzywami. W tym celu stosuje się przede wszystkim lakiery bądź inhibitory. Preparaty te tworzą skuteczną warstwę zabezpieczającą, które zwiększają odporność na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych. Kolejną metodą jest nakładanie na powierzchnię farb. Wynika to z tego, że zawierają one substancje olejowe, które realizują funkcję konserwującą. Warto zauważyć, że jest to nie tylko skuteczny sposób, ale także tani.

Innym rozwiązaniem jest też dobór odpowiednich materiałów, które wykazują dość dużą odporność na korozję. W tym przypadku nie trzeba stosować żadnych zabiegów ochronnych. Żelazo należy do metali o dość dużej odporności na korozję w środowiskach naturalnych. Szybkość korozji tego metalu w kwasach zależy przede wszystkim od ich stężenia oraz temperatury.

Ponadto, czysta miedź jest też odporna na rdzewienie pod warunkiem, że nie zawiera związków siarki. Warto też wspomnieć o aluminium. Wykazuje on odporność na aktywność atmosfery, wody morskiej oraz słodkiej, a także zdecydowaną większość roztworów obojętnych i wiele organicznych kwasów. Z kolei tytan pod względem odporności na rdzewienie przewyższa stopy żelaza, aluminium i miedzi.

Co koroduje szybciej blacha ocynkowana czy blacha stalowa?

Znacznie szybciej korozja pojawi się na powierzchni stalowej. Wynika to z tego, że żelazo charakteryzuje się znacznie niższym potencjałem niż nikiel. Powstaje ogniwo, w którym żelazo ulega stopniowemu roztwarzaniu. Natomiast pokrycie konkretnego elementu cynkiem skutecznie zapobiega temu procesowi. Taka warstwa ochrona stanowi dobrą barierę mechaniczną przed korozyjnymi czynnikami środowiskowymi. Cynk jest metalem, który wyróżnia się niższym potencjałem elektrochemicznym od żelaza.

Warstwa cynku i różnica potencjałów sprawia, że wraz z chwilą utraty szczelności bądź uszkodzenia powłoki cynkowanej, konkretny przedmiot nadal jest zabezpieczony protektorowo przed korozją. Roztwarzanie elektrochemiczne cynku przebiega w znacznie wolniejszym tempie niż żelaza. Dlatego prawidłowo naniesiona powłoka cynku w standardowych warunkach powinna zapewnić ochronę przed korozją na około kilkadziesiąt lat.